آخرین شماره «نگاه نو» در سال 91 با خبر توقف انتشار «انتقاد کتاب» عرضه شد
آخرین شماره مجله «نگاه نو» در سال 1391 با اعلام خبر توقف انتشار ضمیمه «انتقاد کتاب» آن در همین شماره، روی دکه رفت.
به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور (callforpapers.ir) شماره 96 «نگاه نو» هم مانند شمارههای گذشته، ضمیمه انتقاد کتاب (شماره 11، در 36 صفحه) دارد ولی سردبیر این مجله خبر داده که چون بخش عمده هزینههای انتقاد کتاب را ناشران کتاب میپرداختند و هیچکدام برای شماره و شمارههای بعدی اعلام آمادگی نکردهاند، انتشار انتقاد کتاب به صورت ضمیمه نگاه نو متوقف میشود.
نگاه نو با بخش اندیشهها و دیدگاهها آغاز میشود و نخستین مقاله آن با عنوان «ریاکاری نوآم چامسکی» با ترجمه عزتالله فولادوند است که نگاهی انتقادی به دیدگاهها و موضعگیریهای نوآم چامسکی در برابر برخی از رویدادها دارد. پس از آن نوشتهای با لحن صمیمانه منتشر شده از دکتر نصرالله پورجوادی با عنوان «حسبحالنویسی در فیسبوک» و سپس نوشتهای درباره مفهوم و روند دگرگونی واژه گفتمان (دیسکورس) از رضا شکوهنیا و در پی آن گفتگویی با داریوش آشوری که واژه گفتمان (در برابر دیسکورس) از برساختههای اوست.
بخش بعدی این شماره نگاه نو بخش تاریخ است که با مقالهای با عنوان «دو نفری که ما شناختیم» از علی امینی نجفی آغاز میشود به یاد خسرو گلسرخی و کرامتالله دانشیان که در روز 29 بهمن 1352 اعدام شدند. بعد پژوهشی در حوزه تاریخ مطبوعات از سیدفرید قاسمی با عنوان «آتش به انبار باروت» منتشر شده درباره دو مقاله در گرماگرم روزهای انقلاب در مطبوعات. سپس مقالهای به ترجمه آبتین گلکار منتشر شده با عنوان «تناقضهای شرقشناسی روسی» که درباره منظرِ روسیِ شرقشناسی سخن میگوید و مقالهای مفصل به قلم علیرضا منافزاده با عنوان «جایگاه کسروی در تاریخنگاری و تاریخشناسی».
گفتگوی علی میرزائی با رضا منصوری و نوشتهای از احمد سمیعی (گیلانی) درباره زبانِ نوشتهها و ترجمههای نجف دریابندری و مقالهای به قلم ماریو بارگاس یوسا به ترجمه عبدالله کوثری درباره آندره مالرو و کتاب او به نام «سرنوشت بشر»، بخشهای گفتگو و نقد و نظر این شماره «نگاه نو» را تشکیل میدهند.
بخش ادبیات و هنر این فصلنامه هم شامل شعرهای سیمین بهبهانی و منصور اوجی؛ مقالهای درباره ژرژساند با ترجمه روشن وزیری؛ شعرهای کارل کرولوو، شاعر آلمانی، با توصیفات و ترجمه خسرو ناقد؛ داستانی از بهومیل هرابال با ترجمه پرویز دوایی؛ مقالهای با عنوان «بهشت و دوزخ» به صورت گفتگویی خیالی میان سعدی و ماکیاولی، نوشته مجید آلطه کوهبنانی و نامههای سیمین دانشور به منصور اوجی است.
در بخش اسناد این شماره نگاه نو هاشم بناءپور متن نامهای مفصل از محمدعلی فروغی را که به نقد نظام آموزشی ایران پرداخته، منتشر کرده است. بخش کتاب به شیوه متداول هر ساله این نشریه به «یک سال، یک کتاب» اختصاص دارد.
در «یک سال، یک کتاب» امسال محمدرحیم اخوت، هرمز همایونپور، آبتین گلکار، کاوه بیات، اسدالله امرایی، فاطمه محفوظ، غلامحسین صدریافشار، اسماعیل عباسی، حسن کریمزاده، و محمدحسین خسروپناه بهترین کتابی را که در فاصله آذر 1390 – آذر 1391 خواندهاند، به خوانندگان نگاه نو معرفی کردهاند.
بخش خبر، رویداد، یادبود شامل نوشتههایی است درباره و به یاد مرتضی ثاقبفر، مجید تهرانیان، جاهد جهانشاهی، حمید عنایت، همایون خرم، محمد بیگلریپور و یوری روبینچیک و پایانبخش این شماره «نگاه نو» کاریکاتوری است از حسن کریمزاده.
سردبیر نگاه نو در یادداشتی خبر داده است که شمارههای بعدی فصلنامه نگاه نو در قطعی متفاوت و با گرافیکی سادهتر منتشر خواهد شد؛ تغییری ناشی از اوضاع اقتصادی و به منظور حفظ نگاه نو در این وضعیت. البته سردبیر یادآوری کرده که حجم مطالب نگاه نو کم نخواهد شد و محتوای مقالهها نیز تغییر نخواهد کرد، چون سردبیر همان سردبیر است و همکاران همان همکاران همیشگی هستند و شیوه و روش نگاه نو نیز تغییر نکرده است. شماره 96 فصلنامه «نگاه نو» در 132 صفحه و با بهای 7000 تومان روی دکه رفته است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.