به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور (callforpapers.ir) دکتر محمد ابراهیمی در گفت‌وگو با ایسنا ضمن بیان این که هنوز پروسه انتخاب فضانورد ایرانی برای اعزام به فضا طی سال های آینده، انجام نشده است، گفت: در این راستا مطالعات انتخاب فضانورد انجام شده و نقشه راه تعلیم فضانورد، تدوین و مذاکراتی هم با نهادهای مرتبط انجام شده است.
وی با تاکید بر این که برنامه انتخاب فضانورد ایرانی در آینده اعلام می‌شود، تصریح کرد: راحت‌ترین روش انتخاب فضانورد، استفاده از خلبانان است؛ اما ممکن است که بهترین گزینه نباشد و در این صورت فراخوان عمومی‌تری هم اعلام می‌کنیم که در آینده تصمیم‌گیری خواهد شد.
ابراهیمی در خصوص ویژگی‌های یک فضانورد گفت: چنانچه خلبانی به عنوان نخستین فضانورد ایرانی انتخاب شود باید خلبان با تجربه هواپیمای جنگنده باشد چرا که این افراد شتاب و ارتعاشات زیادی را در طول پرواز تحمل کرده‌اند.
وی افزود: به طور کلی خلبان هم باید یک فرد علمی باشد تا بتواند آموزش‌ها را فرا بگیرد و هم از نظر فیزیک بدنی آمادگی تحمل شرایط سخت را داشته و نباید جثه بزرگی هم داشته باشد تا به راحتی در فضاپیما مستقر شود.
ابراهیمی با بیان اینکه مهندسان و پزشکان بیشتر از سایر متخصصان، فضانورد شده‌اند، تصریح کرد: تاکنون انتخاب فضانورد از میان گزینه های خلبانان و یا سایر افراد قطعی نشده است اما اولویت با خلبانان بوده که آموزش‌هایی هم دیده‌اند.
وی با بیان اینکه ممکن است افراد عادی هم به عنوان فضانورد انتخاب شوند، گفت: معمولا افراد بالای 20 سال و زیر 50 سال فضانورد شده‌اند اما ما هنوز درخواستی را اعلام نکردیم ولی همزمان که تصمیم‌گیری‌ها نهایی شد الزاماتی هم اعلام خواهد شد که در این صورت افرادی که می‌توانند با شرایط اعلام شده خود را تطبیق دهند می‌توانند فضانورد شوند.
رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران با اشاره به تدوین برنامه‌ی اعزام انسان به فضا در این پژوهشکده گفت: این برنامه به شورای عالی فضایی کشور ارایه شده است و بر اساس آن پروژه‌ی اعزام انسان به فضا در دو مرحله همراه با گام‌های مختلف طراحی شده است.
وی با بیان اینکه بر اساس این برنامه، اعزام انسان به فضا در دو مرحله‌ی ارسال فضانورد به زیر مدار و مدار صورت می‌گیرد از تحقق مرحله اول در آینده نه چندان دور خبر داد و گفت: امیدواریم بتوانیم از سال 92 تا حداکثر پنج تا شش سال اولین فضانورد ایرانی به زیر مدار ارسال کنیم.
میمون فضانورد
ابراهیمی، اعزام فضانورد به مدار را کار بسیار پیچیده‌ای عنوان کرد و گفت: از جمله زیرساخت‌های لازم برای اعزام انسان به فضا داشتن پایگاه ملی پرتاب و ماهواره‌بر با قابلیت حمل ماهواره‌های چند تن وزن است. به هر حال، اگر در پنج سال اول بتوان زیرساخت‌های لازم را در کشور فراهم کرد، به راحتی می‌توان در پنج سال دوم، اولین فضانورد ایرانی را به مدار زمین ارسال کرد.
وی ادامه داد: در حال حاضر تمرکز اصلی ما بر روی اعزام اولین فضانورد ایرانی به زیر مدار کره زمین است که امکانات آن تا اندازه‌ای در کشور وجود دارد که اولین گام این هدف نیز با پرتاب موفقیت‌آمیز کاوشگر پیشگام برداشته شده است.
رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی تصریح کرد: برای اعزام فضانورد به مدار کره زمین گام‌های میانی مختلفی باید در کشور برداشته شود که از جمله‌ی آنها می‌توان به ارسال سلول زنده به فضا از طریق ماهواره‌ها، ارسال اشیا به فضا و دستیابی به فناوری‌های کاهش سرعت در فضا اشاره کرد.