به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور (callforpapers.ir) مطالعات قبلی نشان داده‌اند، سطوح پایین ویتامین D با افزایش خطر میزان مرگ، ابتلا به بیماری های قلبی، روانی، دیابت، انواع سرطان و آلرژی در ارتباط است، اما هنوز مشخص نشده بود که سطوح پایین این ویتامین، عامل اصلی بروز بیماری‌ها محسوب می‌شود.
دکتر «دیانا فان همست» از دپارتمان علم پیری‌شناسی و طب سالمندان مرکز پزشکی دانشگاه لایدن تأکید می‌کند: تحقیقات ما نشان می‌دهد که طول عمر خانوادگی با سطوح پایین ویتامین D و فرکانس پایین‌تر تنوع آللی در ژن CYP2R1 مرتبط است.
محققان در این مطالعه اطلاعات 380 خانواده سفید پوست با حداقل دو خواهر و برادر بالای 90 سال و 1038 نوه و نتیجه را مورد بررسی قرار دادند و یک گروه 461 نفری نیز بعنوان گروه کنترل انتخاب شد.
همه گروه ها از فاکتورهای محیطی یکسان که بر روی سطوح ویتامین D تأثیر می گذارند، برخوردار بودند.
محققان با اندازه گیری سطح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D، طبقه بندی سطوح بر اساس ماه و فصل، میزان استفاده از تخت های برنزه که بر میزان سطوح ویتامین تأثیر می گذارد، سن، جنسیت، شاخص توده بدنی (BMI)، میزان مصرف ویتامین و عملکرد کلیه، تمامی فاکتورهای موثر بر سطوح ویتامین D را بدقت مورد ارزیابی قرار دادند.
همچنین تنوع ژنتیکی در سه ژن مرتبط با سطوح ویتامین D نیز بررسی شدند.
نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، نوه و نتیجه‌های افراد 90 ساله بر خلاف گروه کنترل، از سطوح پایین تری از ویتامین D و فرکانس پایین تر تنوع ژنتیکی متداول در ژن CYP2R1 برخوردار هستند و به نظر می رسد این افراد از میزان بیشتری از پروتئین موسوم به «سرکوبگر پیری» برخوردار هستند.
محققان تأکید می کنند که تحقیقات بیشتری برای درک ارتباط بین سطوح پایین تر ویتامین D، تنوع ژنتیکی و طول عمر خانوادگی باید انجام شود.
ریموند نوردام، پردیس پدرام، آندره آ مایر، یوهانسن فان پلت، الین سلاگبوم و ماریان بکمان در این تحقیق مشارکت داشته اند و نتایج آن در مجله انجمن پزشکی کانادا (CMAJ) منتشر شده است.