به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور، دكتر “آدام اسپيواك” محقق بيماري ايدز دانشگاه يوتا، ساخت اين واكسن را يك گام مهم براي توليد واكسن HIV عنوان كرد.
در اين تحقيق 40 ميمون با واكسن آزمايشگاهي و دارونما طي دو مرحله و در طول 6 ماه، تحت تزريق و پس از آن ميمون ها 6 بار در معرض ويروس SIV قرار گرفتند.
ميمون‌هايي كه واكسن را دريافت كردند، 80 تا 83 درصد كمتر در معرض آلوده شدن به ويروس SIV قرار گرفتند.
در نخستين مرحله 75 درصد ميمون هايي كه دارونما دريافت كرده بودند، به بيماري مبتلا شدند، اما تنها 12 تا 25 درصد ميمون هايي كه واكسن آزمايشي دريافت كرده بودند، مبتلا شدند.
در سومين مرحله نيمي از حيوانات كه واكسن آزمايشي را دريافت كرده بودند، آلوده شدند و در مرحله ششم نيز تقريبا همه حيوانات مبتلا شدند.
محققان دريافتند: ميزان ويروس SIV موجود در خون حيواناتي كه از واكسن آزمايشي استفاده كردند، بسيار پايين تر از ساير حيوانات است كه نشان مي دهد واكسن آزمايشي مقاومت مناسبي در برابر عفونت اوليه ايجاد مي كند.
همچنين يكي از تركيبات اين واكسن به نام پروتئين Env نقش كليدي براي جلوگيري از ورود ويروس به سلول هاي بدن ميمون ايفا مي كند.
گام بعدي در تحقيقات ويروس HIV
تحقيقات زيادي براي مبارزه با ايدز در جهان صورت گرفته كه از آن جمله ساخت يك نوع واكسن در سال 2009 در تايلند است كه ميزان خطر ابتلا به ويروس HIV را تا يك سوم كاهش داد، اما بقيه آزمايشات و واكسن هاي توليدي موفقيت چنداني بدست نياورده اند.
محققان اميدوارند با بررسي اثر بخشي واكسن آزمايشي در ميمون ها، داروهاي جديدي براي مبارزه با بيماري ايدز توليد كنند.